Jun 29, 2012

වියපත් බුදුහාමුදුරුවෝ


ජීවිතේ එක වතාවකට හරි පංසලකට ගොඩ නොවිච්ච කෙනෙක් මේ ලිපිය කියවනව ඇති කියල මම හිතන්නෙ නෑ.ඒත්, එහෙම නොගිය කෙනෙක් වුනත්  බුදු පිළිමයක් නොදැක ඇති කියල කියන එක විශ්වාස කරන්න බැරි දෙයක්.ඉඳි පිළිම,හිටි පිළිම,සැතපෙන පිළිම වගේම නොයෙක් මුද්‍රාවලට නෙළල තියන බුදු පිළිම දහස් ගානක් අපි දැකල ඇති. 
පිළිම නෙලීමෙ කලාව ආරම්භ වෙච්ච දවසෙ ඉඳල  කලුගල් එක්ක ඔට්ටු වෙච්ච ඕනෙම ගල් වඩුවෙක්  තමන්ට කරන්න පුලුවන් උපරිමයෙන්,බලන කෙනෙකුට එක හිතින්ම ශ්‍රද්ධාව ඇතිවෙන විදියට තමන්ගෙ නිර්මාණ උපරිම සධාරණය කරන්න ඇති.අවුකන,ගල් විහාරය වගෙ  තැන්වල තියන බුද්ධ ප්‍රතිමා වගේම සමාධි බුදු පිළිමයත් ඒ අයගෙ හැකියාව ගැන සැකයක් නැතිව කියන්න පුලුවන් හොඳ උදාහරණ. 


ඔය අතර හන්දියක් හන්දියක්  ගානෙ ඕනෙවට එපාවට හදල තියන,සමහර විට බුදුහාමුදුරුවොද කියලවත් අඳුර ගන්න බැරි ප්‍රතිමා නැත්තෙම නෑ.අතීතෙ මිනිස්සු හරිම යටහත් පහත්ව,බොහොම ශ්‍රද්ධාවෙන් කරපු මේ රාජකාරිය අද වෙනකොට මුදල් හම්බ කරන්න කරන රැකියාව වෙලා.ඒක නිසාම බුද්ධ ප්‍රතිමාවකට තිබුන ගෞරවය අද වෙනකොට බොහෝ දුරට නැතිවෙලා ගිහින් කියන එකයි මට තියන හැගීම.නැත්නම් ගෙදර ගාර්ඩන් එකෙටයි,ක්ලබ් වලටයි,සෙරෙප්පුවලටයි,ටී ශර්ට් වලටය,ඔය එකී මෙකී නොකී හැමතැනටමයි අන්තිමට වැල චිත්‍රපටිවලටයි අපි දොහොත් මුදුන් දීල සාදු කියල බුදු පිළිමය යොදාගන්න එකක් නෑ.


පිළිම ගැන මෙහෙම හැදින්වීක් කලාට අද කියන්න යන කතාව වෙනම එකක්.
මම හිතන විදිය අපි කවුරුත් බුදුහාමුදුරුවො පිරිනිවන් පාන අවස්ථාව නිරූපණය වෙන ප්‍රතිමා ඉහේ කෙස් ගානට දැකල ඇති.


"ආනන්ද,මම දැන් ජරාවට පත්වූවෙමි,වෘද්ධයෙමි,මහලු වූයෙමි,කල්ගත වූයෙමි,වයස් ගතවූයෙමි.මම දැන් අසූ වයස් ඇත්තෙමි.ආනන්ද,දිරාපත් වූ කරත්තයක් පිළියම් කිරීමෙක් පවතින්නක් මෙන් තථාගත ශරීරයත් පිළියමින් පවතී කියා මට හැඟෙයි.ආනන්ද,යම් අවස්තාවක තථාගතයෝ සියලු නිමිති නොමෙනෙහි කිරීමෙන් සමහර වේදනා මැඩලීමෙන් නිමිති රහිත  චේතෝවිමුක්තිය ලබා වාසය කරත් නම් ඒ අවස්ථාවේ තථාගත ශරීරය බෙගෙවින් පහසු වෙයි."
බුදුහාමුදුවො පිරිනිවන් පාන්න කුසිනාරාවට වඩින ගමනෙදි ආනන්ද හාමුදුරුවොත් අතර ඇතිවෙච්ච මේ සංවාදය තියෙන්න දීඝ නිකායෙ මාහා වග්ගයෙ මහා පරිනිබ්බාන සූත්‍රයෙ.


පන්සාලිස් වසරක්ම මිනිස්සුට නිවන් අවබෝධ කරන්න මුලු බාරතය පුරාම යොදුන් දහස් ගනන් පයින් වැඩම කරපු අපේ ගෞතම බුදු හාමුදුරුවො,අපි පිළිම වලින් දකින දේට වඩා බොහොම වෙනස් කෙනෙක් වෙන්න ඇති කියන එක තමයි මට තියන හැගීම.
ඒක ඔප්පු කරන්න මට සාදක නැති වුනත් මැත කාලෙ මුළු ලෝකෙටම සඳ මඬල වගේ හිටිය උතුම් බුද්ධපුත්‍රයෙක් වෙච්ච අපේ බලංගොඩ ආනන්ද මෛත්‍රීය මහ නායක හාමුදුරුවො දිහා බලන කෙනෙකුට ඒක එහෙම නොවෙයි කියල හිතන්න බෑ.උන් වහන්සේ ජීවිතේ අන්තිම කාලෙ බොහොම වයෝවෘද වුනත්, තමන්ගෙ හිතේ ශක්තියෙන් ටික කාලයක් ජීවත් වුන හැටිත්,උන් වහන්සෙගේ  වයස්ගත් වෙච්ච ශරීරෙට වඩා උන්වහන්සෙගෙ හිත කොච්චර ශක්තිමත් ද කියන එක උපමාවට ගත්තොත් පිරිනිවන් පාන අවදියෙදි අපේ ගෞතම බුදුහාමුදුරුවන්ගේ ශරීර ස්වාභාවය ගැන පුන්චි ඉඟිය ගන්න පුලුවන් වෙනව.
අති පූජ්‍ය් අබලංගොඩ ආනන්ද මෛත්‍රීය මහ නාහිමි

මම ලිපිය ඉවර කරන්නෙ පොඩි වචන ටිකකින් 


"එගොඩහ යන්නෝ...
මෙගොඩහ යන්නෝ...
තව කව්රුද ඉන්නේ...
පමා නොවන්නේ අඳුර වැටෙන්නේ .. යනවානම් එන්නේ…
මම මේ ගඟුලේ.. අඟුලේ නැගලා එගොඩ මෙගොඩ යනවා…


ගඟුල අනෝමයි අද මට වෙහෙසයි.. යනවානම් එන්නේ…
මම මේ ගඟුලේ.. අඟුලේ නැගලා එගොඩ මෙගොඩ යනවා..."


ඩෝල්ටන් අල්විස් මහත්තයගෙ  පද රචනාවකට විශාරද ශෙල්ටන් පෙරේරා  ගායකය සංගීතය කරල ගායන කරපු, පසු කාලෙකදි සිය පුත්‍ර රත්නය විසින් සන්ෆලවර්ස් බිස්කට් කුඩු සංගීතයට ගායන කරපු මේ සින්දුවේ තේරුම, පිරිනිවන් පාන්න කිට්ටු වෙලා වියපත්ව ඉන්න අපේ බුදුපියානන් වහසෙගෙ හිතේ ඇතිවෙච්ච හැඟීමක්.


නිමි!

පමා නොවන්නේ අඳුර වැටෙන්නේ .. යනවානම් එන්නේ…
සියලු දෙනාම උතුම් ධර්මාවබෝදයෙන් නිවනිම සැනසේවා.



Jun 15, 2012

කුස්සියේ කුණු ඇළ!

ගොඩ කාලෙකින් කුස්සියේ කතාවක් ලියන්න බැරිවුනා.ඒ උගුරුදංඩටම හිරවෙන්න වැඩ වැටුන නිසා මිසක් කියන්න කතා නැති කමට නෙමේ.පහුගිය මාස එකහමාර කියන්නේ අපේ කුස්සිය උඩු යටිකුරු කරපු කාලයක්.ඒ මොකද කියනව නම්, මා එක්ක වැඩකරපු  සෙට් එකෙන් බගෙකටත් වඩා කුස්සියට සමු දීල යන්න ගියා.හාහා පුරා කියල යන්න ගියේ  මගෙ සහෝදරය වගේ හිටපු සිගා,ඌ නෑ කියන්නේ කුස්සිය නිකන් සොහොන් පිට්ටනිය වගේ තමයි.සිගා යන්න ගිහින් සති දෙක යනකොට අපේ ලොක්ක මැනේජර් එක්ක ගේමක් දාගෙන යන්න හදනව.ඉතින් ලොක්කත් එක්කම තව දෙන්නෙක් යන්න ගියා.අලුත් ලොක්කෙක් එන්න සති දෙක තුනක් ගත වෙන නිසා මටත් තව උයන්නො දෙන්නෙකුටත් මුලු කුසුස්සියේම ව්ගකීම් ටික පැවරුනා.

අද කියන්න යන කතාව මීට සම්බන්ද නොවුනත් මේ උඩ ලියපු චරිත ඒ කතාවෙ නිධාන කතාවට සම්බන්දයි.
 ඒක මෙන්න මෙහෙමයි වුනේ...
මීට ටික කාලෙකට කලියෙන් අලුතින් ආපු වලං හෝදන්නෙක්(කිචන් හෑන්ඩ්)අතින් ඉදුල් හෙදන සින්ක් එකේ පතුලෙ හයිකරල තියන කුණු පෙරිල යන ප්ලාස්ටික් පොඩි ගැජට් එක නැතිඋනා .


වගකීම හැටියට මේ පිලිඹඳව ලොක්කන්ට දන්වන එක අපේ රාජ කාරිය.හැබැයි ඒ කිසිම දෙකට හරි උත්තරයක් ලැබුනෙ නැති නිසා,ඔය කැල්ල මොන කජ්ජක්ද කියල හිතාගෙන අපිත් සින්ක් එක දිගටම පාවිච්චි කරා.මේ ප්‍රශ්නෙට පිළිතුරු නොලැබෙන්න එක හේතුවක් උනේ අපේ ලොක්ක මයිකලුත්,මැනෙජර් බඩා මැටුත් අතර තිබුන ගේම.කොහොමත් මැනේජරය මෙලෝ මළ දානයක් කරපු එකෙක් නෙම.එනව,ඇවිදිනව,කනව,යනව.අපේ ලොක්කත් යන්න ඔන්න මෙන්න ඉන්න නිසා කුස්සියේ වෙන අඩු පාඩු ගැන හොයල බලන්න එච්චරම උනන්දුවක් පෙන්නුවෙ නෑ.


මීට සති දෙකකට කලින්, ඉරිද දවසක,අලුතින් ආපු ලොක්ක වැඩ පටන් අරගෙන ගෙවිච්ච දෙවැනි දවස.හවස දෙක  විතර වෙනකොට කුනු හෝදන සින්ක් එක පහලින් පොඩියට දිය උල්පතක් මතු වෙන්න ගත්ත.සාමන්‍යයෙක් ඒවගේ දෙයක් එච්චර ගනන් ගන්නෙ නැති අපි වෙනද විදියට පිස්සුවෙන් වගේ වැඩ.ටික වෙලාවකින් කිචක් හෑන්ඩ් එක ගහන අපේ අජිත් අයිය දුවගෙන ඇවිත කියපි..

කස්ස මල්ලි!.. මෙන්න මෙහෙ උතුරනව.....


මමත් සියලු වැඩ පැත්තකට තියල ගිහින් ඔලුව දාල බැලුව.
අම්ම හගයි බැට් එකෙන්.
කුස්සියේ වතුර බහින්න පොළවෙ හදන තියන හිල් වලින වතුර උඩ ගහන්ව නිකන් ලබුගම වතුර බටේ හිල් වෙලා වගේ.වතුර නම් ඉවසුවැහැකි ඒ වගේද ගඳ!

විනාඩිය යනකොට මාහා ජල කඳක් මුලු කුස්සියම යට කරගෙන ගියා.අපිත් ඉතින් ඉවිල්ල පැත්තකට දාල උදලු, මන්න, කඩු, පොලු අරගෙන වැතුර අයින් කරන වැඩේට බැස්ස.
කුණු වෙච්ච කෑම කෑලීයි,නහය තියාගෙන ඉන්න බැරි පල් වතුරයි එක්ක තමයි මගෙ මුලු ඉරිද දවසම ගෙවිල ගියේ.මැනේජර් ලොක්කට කිවුවම ඌ නිකන් ඇවිත් බලල යන්න ගියා,රෑට වැඩකරන අර ලෙස්බියන් මැනේජර් ඇන්ටි පාර ඇවිත තමයි ප්ලම්බර් මාම කෙනෙක් ගෙනත් වැඩේ ගොඩ දාල දුන්නේ.

ලංකාවෙ අපේ කොල්ලන්ට පල් වතුර ,කුණු වතුවර කියන ඒව ගේමක් නෑ.ඒත් ඉතින් අර අලුත් ලොක්කට දෙයියන්ගේම පිහිටයි.
හිතල රැග් එක දුන්න වගේ.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...